Zilver in Portland
Deze foto (Dafne geeft haar vader een knuffel na de 60-meter finale) vat denk ik goed het gevoel van dit weekend samen: enerzijds de teleurstelling van de tweede plek maar ook blijdschap en vermoeidheid na een hectische periode. Een zilveren medaille op een WK is uiteraard een geweldige prestatie, maar als je altijd voor het beste gaat is er toch even dat baalmoment. Deze killersmentaliteit is ook Dafne’s kracht! Het WK betekende tevens ook het einde van het indoorseizoen. Een seizoen waar ze ontzettend tevreden mee mag zijn, met als hoogtepunt de 7.00 in Berlijn!
Nu kan ook het langzame aftellen beginnen. Nog 144 dagen, dan beginnen de series van de 100 meter op de Olympische Spelen in Rio, de eerste dag waarop Dafne in actie komt. Vanaf nu gaat alle focus en energie naar de 2 afstanden waar ze op uitblinkt: de 100 en 200 meter. Met als einddoel de races tijdens dit magische toernooi in Brazilië. Om zich volledig te concentreren op deze afstanden zal Dafne de komende weken in alle rust trainen in Florida.
Voor nu nog een paar foto’s van het toernooi in Portland.
De zilveren medaille
Bloesembomen in Portland
Een typisch Amerikaanse ‘After competition’ lunch 🙂
Op de baan met Churandy Martina
Ron
21/03/2016 at 20:23Wat een geweldig mooi Vader en Dochter moment.
Lb Bert K
21/03/2016 at 20:57Goed gedaan. En luister …..heb je Biest gegeten zeker vroeger? Lekker hoor. Bord gewelde Biest, met bastert en beschuit….Grt
Wouter Schreuder
26/04/2016 at 21:08Mooie prestatie en afsluiting van de hal.. Zilver GEFELICITEERD.
Je ‘rust’ moment zal nu voorbij zijn, dus volle vaart de buiten baan op: maak er een mooi seizoen van Dafne.
“het gaat niet altijd om het resultaat, maar het proces/de weg er naar toe” Je kunt het!