‘Mijn kinderen gaan niet op atletiek’

Op deze blog schrijf ik meestal over dingen die ik leuk vind, het heet niet voor niets Dafne likes.. Maar vandaag wil ik even mijn hart luchten over iets dat ik níet leuk vind.

‘Mijn kinderen gaan niet op atletiek’
Vol verbazing las ik bovenstaande kop in de krant. Een uitspraak die werd gekoppeld aan de dopingschandalen in de internationale topatletiek. Het lijkt mij niet de oplossing om massaal te stoppen met atletiek en maar te accepteren dat de allermooiste sport de vernieling in wordt geholpen door valsspelers. Natuurlijk moeten dopingzondaars keihard worden aangepakt en is er nog een lange weg te gaan. Maar ik wil mensen vooral aanmoedigen mee te helpen atletiek weer positief in het nieuws te brengen. En laat je daarbij vooral niet door je vader vertellen maar niet op atletiek te gaan!

Zonder doping
Gelukkig heeft het overgrote deel van de mensen bewondering voor en vertrouwen in mijn prestaties. Prestaties waar ik dag in dag uit kneiterhard voor werk, ZONDER doping. Hoewel ik begrijp dat dopingschandalen de mening van mensen kleurt, blijft het  ontzettend vervelend om hier constant vragen over te moeten beantwoorden. Het voelt alsof je tegen de muur wordt gezet. Je moet je verdedigen tegen iets waar je juist voor altijd ver van vandaan wil blijven. Anders dan zeggen dat ik 100 procent schoon ben, kan ik niet. Dit blijkt ook uit de grote hoeveelheid dopingcontroles die ik wekelijks onderga.

Controles
Een bijna continue insight in je leven, dat is wat de dopingcontroleurs van je verlangen. Ik moet op elk moment van de dag kunnen aangeven waar ik mee bezig ben, waar ik ben en waar ik slaap. Het idee is dan dat de dopingcontroleurs op onverwachtse momenten kunnen langskomen. Regelmatig word ik ‘s ochtends mijn bed uit gebeld om vervolgens op commando naar de wc te moeten. Met je shirt helemaal omhoog en je broek op je enkels. Er staat iemand op een meter afstand te kijken waar je plas uitkomt en of je het wel opvangt in een potje. Veel respect zit er niet bij. Vervolgens wordt er vaak een aantal buisjes bloed afgenomen om nog eens extra te kunnen controleren of je iets gebruikt hebt. En dat meerdere keren per maand. Over het algemeen word ik dubbel gecontroleerd door zowel de nationale als de internationale dopingautoriteit. Geen pretje, maar het hoort erbij. Het hoort erbij om de mooiste sport ter wereld schoon te houden. Als ik daar aan kan bijdragen mogen ze wat mij betreft iedere dag komen.

Rusland
Dat deze grondige controles overal ter wereld evenveel gehouden moeten worden, daar ben ik het volledig mee eens. Ik vind het zelfs een voorwaarde om deel te mogen nemen aan atletiekwedstrijden. Het rapport dat deze week is verschenen over Russische atleten zorgt voor een hoop onrust binnen de atletiekwereld. Een tijdje geleden zag ik een documentaire waarin Russische atleten uit armere gezinnen worden verplicht doping te gebruiken. Om zo veel geld te verdienen en soms hele families te kunnen onderhouden. Dit zijn schrijnende voorbeelden van hoe een sport enorm besmet wordt. Het lijkt me belangrijk deze praktijken goed uit te zoeken en verantwoordelijken aan te pakken als daar bewijs voor is.

Mooiste sport
Die financiële belangen zijn niet de belangen die ik heb. Als Nederland mij zou verplichten doping te gebruiken zou ik per direct stoppen! Ik zou hier namelijk niet mee kunnen leven en mezelf absoluut niet in de spiegel kunnen aankijken. Er is ook een leven na de topsport. Ik doe mijn sport omdat ik het leuk vind. Niet voor het geld en niet voor de roem. Ik wil met talent, hard werken en doorzettingsvermogen de allerbeste atleet worden en blijven. Ik hoop niet dat ouders en kinderen zich laten afschrikken door alle negativiteit. Ik moedig dan ook iedereen vooral aan om deze mooie sport net als ik op een goede manier in het nieuws te houden en vooral wél op atletiek te gaan!

– Dafne

.